Po peryskopie odwracalnym przyszła kolej na kolejną Polska konstrukcję, a mianowicie o najcięższy karabin maszynowy jakim w 1939 roku dysponowało Polskie wojsko.
|
Nkm przygotowany do strzelań przeciwlotniczych |
FK wz.38A (oznaczenie pochodzi od inicjałów firmy, która opracowała broń - Państwowa Fabryka Karabinów w Warszawie) spełniał większość postawionych mu przez Dowództwo Broni Pancernych wymagań. Cechowała go prosta konstrukcja, wytrzymałość oraz łatwość w rozłożeniu i złożeniu.
Ciężar, celność i szybkostrzelność były równorzędne z nkm-ami zagranicznymi.
|
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/ Karabin_maszynowy_wz._38FK |
Występowały cztery odmiany tego karabinu (model A, B, C i D) z których tylko model A został wprowadzony do uzbrojenia. Z planowanych 896 szt. do wybuchu wojny zdołano wyprodukować jedynie około 50 szt. Przezbrojono na pewno 24 tankietki, które wzięły czynny udział we wrześniu 1939 (tak jak tankietka Orlika) zostawiając na swoim szlaku wiele zniszczonych pojazdów przeciwnika.
Ze względu na ograniczoną przestrzeń przedziału bojowego ilość amunicji przewożonej w pojeździe była ograniczona i w przezbrojonym TK-S wynosiła 80 szt. (jednostka ognia) umieszczonych w 16 magazynkach po 5 sztuk. 15 magazynków pudełkowych było umieszczonych w kadłubie, a 16sty w karabinie. Sposób zamontowania broni również ograniczał swobodę ostrzału do 48° w poziomie oraz od –7° do +25° w pionie i wykluczał strzelanie do celów przeciwlotniczych. Długość lufy (1476mm) wpływała na możliwość przekraczania przeszkód terenowych.
c.d.n.
Bibliografia:
Karabin maszynowy wz. 38FK [online], [dostęp: 25 wrzesień 2015], dostępny w internecie: <https://pl.wikipedia.org/wiki/Karabin_maszynowy_wz._38FK>nkm kal. 20mm wz. 38 [online], [dostęp: 25 wrzesień 2015], <dostępny w internecie: http://wojsko18-39.3ap.net/wrzesien/b_strzelecka/nkm20mm/nkm_kal_20mm.htm>